Ervaringsverhaal Kelly van de Walle
Op 25 juni 2014 vertrok ik als vrijwilligster richting Ghana om daar in het weeshuis “Save Our Lives” te gaan helpen. Ik heb ervoor gekozen om in het weeshuis zelf te verblijven. Het was een geweldige ervaring.
Dit avontuur vroeg natuurlijk de nodige voorbereidingen. Wat hierbij heel belangrijk was, is het vinden van een goede, gepaste organisatie die je de nodige informatie geeft. Tijdens mijn project waren er een aantal mensen die niet tevreden waren over hun organisatie. Gelukkig ben ik terecht gekomen bij een zeer goede organisatie namelijk Akwan2fo.
Alles werd van in het begin heel goed geregeld. Nadat ik een mail had gestuurd werd er bijna onmiddellijk een afspraak gemaakt voor een gesprek met William Wubben de verantwoordelijke van deze organisatie. Tijdens dit intakegesprek heb ik alle informatie gekregen die ik nodig had, kreeg ik een zeer uitgebreide infobrochure alsook een boek over Ghana en zo kon ik beginnen met de voorbereidingen aan wat voor mij een waar avontuur moest worden.
Er was zelfs ook een mogelijkheid om een informatiedag bij te wonen om naar ervaringen te luisteren en info te bekomen van vrijwilligers zelf. Dit is natuurlijk ook altijd heel leerrijk. Bij verdere vragen werd alles per mail onmiddellijk beantwoord. Kortom ik ben zeer tevreden dat ik bij Akwan2fo terechtgekomen ben.
Eenmaal alles in gereedheid gebracht was met de nodige documenten en inentingen om te vertrekken werd ik in de luchthaven van Accra (Ghana)door de mensen van Akwan2fo zelf opgewacht wat ik heel fijn vond. Zij hadden voor mij een kamer geboekt voor 2 dagen in een hotel waar ze mij zelf hebben naartoe gebracht. Bedoeling was om 2 dagen in de hoofdstad te verblijven en daar door William en Bala (verantwoordelijke van Akwan2fo ter plaatse in Ghana) op verkenningstocht te gaan om van de gebruiken en gewoontes in Ghana op de hoogte gebracht te worden. Jacob, ook iemand van de organisatie daar te plaatse, heeft mij een dag meegenomen naar Kumasi, waar we één van de grootste markten van West-Afrika bezocht hebben en ook het cultureel centrum. Jammer dat we de Zoo niet meer hebben kunnen bezoeken wegens het slechte weer toen op dat moment.
Eens de hoofdstad verkent, werd het tijd om naar het weeshuis te vertrekken.
Met een trotto (de lokale busjes) werd ik met de mensen van de organisatie naar het weeshuis gebracht. In het begin was het natuurlijk allemaal een beetje wennen, maar de mensen daar zijn zó vriendelijk, dat je het heel snel gewoon bent. Ik voelde mij daar vrij onmiddellijk op mijn gemak met een gevoel van een beetje “thuiskomen” zelfs!
Persoonlijk heb ik er voor gekozen om één maand vrijwilligerswerk te doen en dit was zeker niet te lang, integendeel zelf, ik had liever nog langer willen blijven.
Eens de hoofdstad verkent, werd het tijd om naar het weeshuis te vertrekken.
Met een trotto (de lokale busjes) werd ik met de mensen van de organisatie naar het weeshuis gebracht. In het begin was het natuurlijk allemaal een beetje wennen, maar de mensen daar zijn zó vriendelijk, dat je het heel snel gewoon bent. Ik voelde mij daar vrij onmiddellijk op mijn gemak met een gevoel van een beetje “thuiskomen” zelfs!
Persoonlijk heb ik er voor gekozen om één maand vrijwilligerswerk te doen en dit was zeker niet te lang, integendeel zelf, ik had liever nog langer willen blijven.
De eerste week was ik de enige vrijwilliger. Mijn taak bestond er toen voornamelijk uit om mij over de kindjes te ontfermen; ze wassen, eten geven, spelen natuurlijk en in bed stoppen. Een hele belevenis maar super leuk!
Het eten in het weeshuis was ook zeer lekker en veel.
Ik verbleef in het weeshuis zelf en had daar een kamer die ik moest delen met andere vrijwilligers en alles was daar proper. De eerste week was ik daar alleen als vrijwilliger maar na een paar dagen waren we met 10! Dit was wel even aanpassen maar het waren stuk voor stuk heel leuke, toffe mensen, aangenaam om mee samen te werken. Aangezien we met zoveel vrijwilligers waren werd een werkschema opgesteld. Hierbij waren ook nachtshiften. Dit vonden de nanny’s zeer leuk want zo konden zij ook eens genieten van een goede nachtrust.
De kinderen die al naar school gaan helpen met hun huiswerk was ook één van onze taken.
We mochten zelfs leuke tekeningen op de muur schilderen wat de kindjes heel leuk vonden natuurlijk.
De verschillende kamers opruimen en helpen bij het eten klaarmaken behoorde ook tot onze taken.
In het weekend was ik vrij en mochten we op verkenning gaan door Ghana.
Ik heb twee uitstappen gemaakt met de andere vrijwilligers. Zo zijn we naar het strand geweest om eens van het mooie weer te genieten. Mijn organisatie Akwan2fo had deze uitstap zelf geregeld. Er werden door de organisatie in een heel tof lokaal hotelletje (Ko-sa Beach resort) twee kamers gehuurd want het was een eindje weg van het weeshuis. We zijn daar met een trotto naar toe gegaan en dit was een fantastische belevenis. Het eten was daar super lekker en de mensen super vriendelijk. Het was gewoon genieten!
Een ander weekend zijn we naar de apen gaan kijken en ook naar watervallen. Hiervoor hadden we ook 2 dagen uitgerekend maar 1 dag zou hiervoor al voldoende geweest zijn. We hebben daar een rondleiding gekregen door een local, heel boeiend.
Er zijn in Ghana nog veel mooie uitstappen te maken, maar jammer genoeg was mijn tijd daar te kort. Dit zal voor een volgende keer zijn.
Het eten in het weeshuis was ook zeer lekker en veel.
Ik verbleef in het weeshuis zelf en had daar een kamer die ik moest delen met andere vrijwilligers en alles was daar proper. De eerste week was ik daar alleen als vrijwilliger maar na een paar dagen waren we met 10! Dit was wel even aanpassen maar het waren stuk voor stuk heel leuke, toffe mensen, aangenaam om mee samen te werken. Aangezien we met zoveel vrijwilligers waren werd een werkschema opgesteld. Hierbij waren ook nachtshiften. Dit vonden de nanny’s zeer leuk want zo konden zij ook eens genieten van een goede nachtrust.
De kinderen die al naar school gaan helpen met hun huiswerk was ook één van onze taken.
We mochten zelfs leuke tekeningen op de muur schilderen wat de kindjes heel leuk vonden natuurlijk.
De verschillende kamers opruimen en helpen bij het eten klaarmaken behoorde ook tot onze taken.
In het weekend was ik vrij en mochten we op verkenning gaan door Ghana.
Ik heb twee uitstappen gemaakt met de andere vrijwilligers. Zo zijn we naar het strand geweest om eens van het mooie weer te genieten. Mijn organisatie Akwan2fo had deze uitstap zelf geregeld. Er werden door de organisatie in een heel tof lokaal hotelletje (Ko-sa Beach resort) twee kamers gehuurd want het was een eindje weg van het weeshuis. We zijn daar met een trotto naar toe gegaan en dit was een fantastische belevenis. Het eten was daar super lekker en de mensen super vriendelijk. Het was gewoon genieten!
Een ander weekend zijn we naar de apen gaan kijken en ook naar watervallen. Hiervoor hadden we ook 2 dagen uitgerekend maar 1 dag zou hiervoor al voldoende geweest zijn. We hebben daar een rondleiding gekregen door een local, heel boeiend.
Er zijn in Ghana nog veel mooie uitstappen te maken, maar jammer genoeg was mijn tijd daar te kort. Dit zal voor een volgende keer zijn.
Al snel brak mijn laatste week aan. In mijn laatste week nam iemand van het weeshuis mij mee naar de markt in Kumasi om nog een paar inkopen te doen. Op de markt heb ik Afrikaanse stof gekocht en heb ik er een mooie jurk van laten maken volgens de tradities en kleuren van daar zodat ik Ghana kon verlaten in stijl. Het was prachtig wat dit meisje allemaal voor elkaar kreeg. Bewonderenswaardig!
De dag van mijn vertrek was enorm zwaar. Gelukkig kwam iemand op het idee om in de namiddag een face-painting te organiseren. Bedoeling was dat we figuurtjes schilderden op de gezichtjes van de kindjes maar de rollen werden hierbij al vlug omgekeerd. De kindjes vonden het enorm leuk om zichzelf en anderen te gaan bekladden en daar hoorden wij ook bij natuurlijk! Het was een welgekomen, fantastische afsluiter waarbij iedereen zich geweldig heeft geamuseerd.
De dag van mijn vertrek was enorm zwaar. Gelukkig kwam iemand op het idee om in de namiddag een face-painting te organiseren. Bedoeling was dat we figuurtjes schilderden op de gezichtjes van de kindjes maar de rollen werden hierbij al vlug omgekeerd. De kindjes vonden het enorm leuk om zichzelf en anderen te gaan bekladden en daar hoorden wij ook bij natuurlijk! Het was een welgekomen, fantastische afsluiter waarbij iedereen zich geweldig heeft geamuseerd.
De volgende morgen moest ik heel vroeg opstaan om te vertrekken naar de luchthaven.
Vlug nog een paar foto’s nemen en afscheid nemen. Dit was het minder leuke moment van mijn avontuur. De nanny’s en kindjes wuifden mij uit! Toen besefte ik echt dat mijn avontuur afgelopen was.
Mensen van mijn organisatie verbleven in Assin Fosu en hadden afgesproken om samen naar de luchthaven te gaan. Gelukkig zijn een paar mensen van het weeshuis met mij mee geweest naar Fosu zodat ik niet alleen was en een beetje afleiding had want ik had het toen wel lastig.
William en zijn vriendin Nadiah hebben mij naar de luchthaven gebracht, want helemaal alleen zou een beetje lastig geweest zijn.
Intussen ben ik alweer een tijdje in België en gaat alles gewoon opnieuw zijn gangetje maar ik mis Ghana enorm. Volgend jaar mogen ze mij daar zeker opnieuw verwachten.
Tot volgend jaar! Ik kijk er nu al enorm naar uit!
Nogmaals dank aan William en zijn hele ploeg voor de fantastische belevenis die ik mocht meemaken.
Vlug nog een paar foto’s nemen en afscheid nemen. Dit was het minder leuke moment van mijn avontuur. De nanny’s en kindjes wuifden mij uit! Toen besefte ik echt dat mijn avontuur afgelopen was.
Mensen van mijn organisatie verbleven in Assin Fosu en hadden afgesproken om samen naar de luchthaven te gaan. Gelukkig zijn een paar mensen van het weeshuis met mij mee geweest naar Fosu zodat ik niet alleen was en een beetje afleiding had want ik had het toen wel lastig.
William en zijn vriendin Nadiah hebben mij naar de luchthaven gebracht, want helemaal alleen zou een beetje lastig geweest zijn.
Intussen ben ik alweer een tijdje in België en gaat alles gewoon opnieuw zijn gangetje maar ik mis Ghana enorm. Volgend jaar mogen ze mij daar zeker opnieuw verwachten.
Tot volgend jaar! Ik kijk er nu al enorm naar uit!
Nogmaals dank aan William en zijn hele ploeg voor de fantastische belevenis die ik mocht meemaken.
